KANLICA CAMİİ
Koþtum mabedime, yüzümü sürdüm
Yýlmamýþ zamana, meydan okumuþ
Kutsi mimaride, geçmiþi gördüm
Kanlýca camii, kýbleye durmuþ
Ecdadýmýn güçlü, bir zamanýnda
Hayat canlý canlý, akarmýþ orda
Kalmamýþ eskiler, hepsi mezarda
Kanlýca camii, dua’ya durmuþ
Ayetler yazýlmýþ, kitabesinde
Manalar aks eder, hitabesinde
Cenneti müjdeler, gök kubbesinde
Kanlýca camii, kýyama durmuþ
Ezanlar okunmuþ, asýrlar boyu
Dinmesin selalar, nesiller boyu
Susmasýn hatimler, tarihler boyu
Kanlýca camii, zamana durmuþ
Hacý Ali efendi konmuþ ismin
Kanaviçe gibi, süslü her yerin
Güllük gülistanlýk, halin pek þirin
Ezelden ebede, ayakta durmuþ.
Kul Ahmed-i kapan, secdeye aðla
Dünya baki deðil, ibret al anla
Biter birgün tatlý gördüðün rüya
Kanlýca camii, dipdiri durmuþ
Ahmet Ali Canbaz 15.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ali CANBAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.