zulüm etmez
Gönülden gözüme inen perdeler,
Bilmez ki halini garip derbeder,
Kendi hayatýný kendi zehreder,
Hak kuluna zulüm etmez bilesin.
Gözlerin açýktýr derin uyursun,
Burnuna Yusuf’un kokusu vursun,
Býrak can kuþunu beden uçursun,
Hak kuluna zulüm etmez gelesin,
Beden helvasýna katma sarýmsak,
Nefis hilesine hele dön de bak,
Cana oyun eden her þeyler yasak,
Hak kuluna zulüm etmez gülesin.
Çorak yere tohum ekme yeþermez,
Ýnsan; insan eti diye aþermez,
Ahmed’imin nuru bizi boþ vermez,
Hak kuluna zulüm etmez ölesin.
Ana rahmi gibi dar gör dünyayý,
Hilmi’nden hikmet al günde gör ayý,
Yýk halife tacý tahtý sarayý
Hak kuluna zulüm etmez bilesin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.