Aðýr bir yük... Taþýyamaz her insan yürekte ! Adý; Aþk... Akacak gözlerden o nehir... Yanmýþ o közde. Dað gibiyken devrilenin son, feryadýdýr bu gökte.! Soldu artýk çiçeklerim. Küskünlüðüm; kendi zamanýma, an’ýma. Hatta mevsimime artýk. Ne açasým var, ne yaþayasým. Biliyorum bitmeyeceðini, bu derin yasýn... Belki’ lerde bitti iþte. Canlanýrmý ölüler? Bu kadar olurdu bir caný yakmak, yýkmak. Tebrikler... ... T.C.Nigâr Güler. 01.02.2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.