BAHAR VER BANA

Gel ,
Gecelerin kör karanlýðýnda inlerken yüreðim,
Bil ki bir tek þey o, sana mecbur oluþum.
Sonra yüreðimde hiç susmayan o...
Sevda þarkýsý..

Bir hüzün bulutu oturan yine göz bebeklerime,
Hüznüme düþüyor iþte, Sonbahar yaðmurlarý.
Yine üþütüyor anýlar içimi,
Dudaklarýmda mýsra mýsra bizim þarkýmýz...
Gel !

Artýk tesadüflere baðlýyorum kaderimi,
Zaman geçip gidiyor,beklemeye mecalim bitti.
Rüzgarlarý kokluyorum, sen esiyorsun !
Bütün aynalar seni bakacak gözlerime,
Karanlýk gecelerden sonra...
Seni getirecek sabahlar ,
Gel !

Zaman durdu geçmiyor saatler, geçmiyor,
Bitmiyor bu sefil yalnýzlýðým, ellerin olmadan.
Sen mavi bir sabahsýn, gözlerimin kanlý denizlerinde,
Seninle güler gözlerim, þiirlerime bahar gelir
Eski bir þarký çalar,gönlümün notalarýnda...
Çýkma yaþantýmdan gel, mor gülüþlerinle...
Kanýmda sen dolaþýrsýn,bahar ver bana
Gel !.

Aygün Deniz

Sosyal Medyada Paylaşın: