Derviş gibi

Mutluluðu kovaladým ,
sadece benim olsun istedim .
yorulmam sandým .kule gibi
meþe gibi, ve salkým saçak asma diktim.
artýk yollardaydým ,hedefim ne leyla gibi ,mecnun gibiydi,
o kaçtý ben kovaladým .dere tepe koþtum tarlalarda vardýðýnda çayýrlarda mor vadide. peþinden giderek ,Coþkun derede
Kartallarýn çýðlýk attýðý, yýrtýcý hayvanlarýn birbirini parçaladýðý yükseklerde dolaþtým.
bütün daðlarý, ve denizleri soludum.
ama hep, uzak mutluluk beni .
Derviþ gibi, yollardaydým artýk .
ancak yorgunluktan bayýlýnca býraktým peþini .çöktüm sessiz bir kýyýya ,
Biri gelip umut istedi ,bir baþkasý sadaka
koydum umut ile sadakayý kemikli havuçlara. Beni besleyen gerçekler neredeydi o sýra ? Bir baþkasýna geleceðimi verdim .
bir baþkasýna kalbimi.
sonra yok olmak
üzereydim ,iþte o zaman tatlý bir mutluluk seninim dedi yumuþak bir edayla
Sosyal Medyada Paylaşın: