Denklem
Baþým diyorum anne.
Karmakarýþýk
Matematik gibimi ne bu dünya
Karaköklü insanlar...
Çokgen kalpler
Teðet geçen yüzler
Dik bir bakýþ doksan yada kýrkbeþ derece
Dilden çýkan onca söz
Ve toparlamak için onca toplama iþlemi
Bölünemeyen dünya
Asal sayýdan asaletsizlik
Ve yuvarlak bir dünya , hergün tekmelenen
Kaç bilinmezi var ki kalp denilen þu etin
Çok varmýþ öðrendim eski etek kadýndan
Dediydi annem ;
kýrk yýl taný birini bir gün tanýyamazsýn diye
biri gelir kýrk yýla sýðar dediydi iþte...
Kahvenin kýrk yýl hatrý bundan olsa gerek
Ýçince hatrýna susduklarýmýz,
yahut susamadýklarýmýz,
düðümlenen boðazýmýz ,
Yutkunduðumuz dünya ,
dolu tarafýmýzdaki boþluk,
Bir sürü þey iþte ...
O kadar bilinmezlik ,bir avuç dolusu hemde .
Þükür diye sürdüydüm yüzüme.
Bir Fatiha oku dirilere dediydi annem.
Niye dediydi ?
Niye ... Dediydi iþte annem
Varý sevme oðlum !
Hani anlamazdým niye sevmim diye
Var sevilmez mi ?
Var güzeldi var .
Varlýk .
Varmak .
Varýnca .
Bilemedim haklýymýþ.
Ýnsan bilmezmiþ varýn kýymetini
bir eþya gibi
atýlýrmýþ köþeye.
Bir baltaymýþ
bizi kökten budayan.
Çoðaldýkça eksildiðimiz,
eksildikçe çoðalan hemide yüzbin kere
Nasýl derler bilirsinsiniz,
yukarý baksanýz sakal
Aþaðýsý ;
aþýlmaz denklem iþte
Göremediðin vara inan dediydi , dediydi annem
Bir fatiha oku dirilere
Oku dirilere ...dediydi
Niye dediydi ?
Bizler ,
ölüyüz be arkadaþ ,
Yürüyen
Duyan
Gören ,
Konuþan ölüleriz ...
Fatiha bize gerek
bize gerek Fatiha .
Var var var
Eller var
Beþ parmaðýda eþit ,
Beþi bir yerde deðil ,
Beþi de tam baðýmsýz ,
Beþi de düþman olmuþ kendi bileklerine ..
Kopsa et týrnaðýndan acýmaz bilekleri
Ki yas tutsun dudaklar
Öpmüyorsa dudaklar
göðün bir zerresinden,
Sevmiyorsa parmaklar serçenin gagasýndan ,
Görmüyorsa o gözler
hakikat sofrasýný ,
Fatiha bize gerek .
Bize gerek Fatiha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.