Doðduðum yersin sen yaðmur sonrasý kayalarýnda biten süt otunu emdiðim
Hani baharlarýnda çaktýkça þimþekler gürleyince gök ve düþünce yýldýrýmlar kaya diplerine sýðýndýðým ülkem.
Yaban yerde biten tadýna doyamadýðým baklalar ki , her biri bir baþka hoþ çocukluðumun en güzel tadý. Ya o þakuki yaban armudu sarý alýçlar ki tatlý , ekþi ve mayhoþ.
Daðlarýnda firari gezdiðim yýldýzlarýyla konuþarak sabahladýðým koyaklarýnda saklandýðým ülkem ben seni hep sevdim.
Evet ya benim ülkem eþsizsin sen benim için seni çok sevdim her daim saymazsak sürgünü, mahpusluðu bir mevsim bile býrakamadým asla seni.
Doðan Karaaðaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
karaağaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.