Vicdansız bir ankara

Soguktu havanýn rengi.
Suguktu buz gibi sular.
Dün gece dondu elim göbeginde.
Dün ayazdý gece
Üþüdün mü ...acaba.Son yapraklar da döküldu elbet bu soguklarda
Ama
Camlarýn arkasýnda sýcaktý hayat.
Üþüdü mü ayakcýklarýn
Üþüdü mü yaralý parmaðýn
Veyahut; ekmek almaya gittin mi yapayanlýz...Sarýp sarmaladý mý yüreðini anneciðin.
Elleriyle ufacýkken senin bedenin.
Ve bir üçtelli sazla dilden dökulen türkülerini
Söyledimi kulaðýna usulca..
Ve elleri saçlarýnda
Ve güvenli dizinde yanaðýn
Uyudun mu
Sen hiç..Þimdi gece senin
Þimdi çay içmeli belki de
Þimdi ayazýn en sogugu dýþarda
Sokaklar karanlýk gece merhametsiz elbet
Aðaçlar Çýrýlçýplak
bir köpek azametsiz ve ölü bir kedi kalan
Üzgünse yüzlerimiz
en büyük pay elbet yüreðimiz....Ve ikiniz tenorun agýzýndan çýkan bir arya gibisiniz.
Biri digerinden oldukça farklýyken
Ondan tuhafça uzakken birde
Bir þairin karakaleminde cizgilerdi ikiside
Saman kaðýdýndan aðýrdý sayfalar....Sözleri oldukça zavallýyken
Ýmgeyi vurdular kalbinden
Koptu kýyamet baðýrdý þairler
Ve o yerde hýrlayarak can verirken
Elele tutmuþ gidiyordu üçüde
solda biri ortada ben diðeri sendin sen..
Sosyal Medyada Paylaşın: