Herkes Unuttu
HERKES UNUTTU
Benim bu dertlerim, asla dinmiyor
Sevdiðim o kadýn, niye gelmiyor
Çekerim çileði, yüzüm gülmüyor
Bir sen deðil, herkes beni unuttu
Þu zalim feleðin, iþine bakýn
Kýrýlsýn diþlisi, dönmesin çarkýn
Bilki baþkasýndan, kalmadý farkýn
Bir sen deðil, herkes beni unuttu
Sevdiðim diyerek, caným dediðim
Senin için, her belaya girdiðim
Söylenen her söze, kulak verdiðim
Bir sen deðil, herkes beni unuttu
Çektiðim çileleri, tek bilensin
Her fýrsatta bana, acý verensin
Yaralý bu kalbe, gelip girensin
Bir sen deðil, herkes beni unuttu
(0294) Haziran 1988
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.