bir þiire þarký, karýncaya dost ol zamanla bir yalnýzlýk nasýl büyürmüþ, yokluða çokluk nasýl koþarmýþ anla…
/
huyunu, suyunu bulmadan demini almýyor zaman kanat vursa da uçamýyor insan bütün sus’lar aslýnda bin çýðlýk viran
/
suyun sabrýný ateþe ateþin gardýný aþka böldüm hangi çölde kuyuyum hiç sorma yüreðim kandillerini geceye gömdüm
bir gölge daha büyümeden geceye ayý, güneþi gök, göðü aþk bildim susmanýn dili, dini var mý ey yaradan
var mýdýr kul olup ta kula yanmayan, çocuk olup ta uçurtmaya kanmayan ölmenin dili, dini var mýdýr bilmem ama kes hesabý, çýkar artýk çýkar bu dünyayý aradan
zaman baþucumda usul usul aðlarken saðýr bir dua dilim nefesini daðlarken susmanýn da, ölmenin de dili þiirdir artýk anla
kimse duymaz, kimse bilmez, bilemez belki ama bir yudum aþkýn sus’ luk kuraðýna çýkrýksýz kuyuda, sudan açlýkta benim aslýnda…
//
ilhanaþýcýocakikibinyirmi
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.