ZELZELE
ZELZELE
Akþam maa aile çay sohbeti ederken
Saðdan soldan gümbürdedi zelzele
Panikledik bütün hane hep birden
Allah dedik bir aðýzdan zemzeme
Merdivenden inemeden kimisi
Kolonlarýn dibindeydi ikisi
Çocuðunu emzirirken annesi
Yýkýverdi binalarý zelzele
Abdest almýþ nur yüzlü bir nine de
Namaz geçer diye çýkmaz hanede
Sokaklarýn zifirinde arbede
Kýyameti andýrmýþtý zelzele
Devrilince duvar duvar haneler
Göçüklerde namaz kýldý anneler
Dýþarýya ses vermeye güç ister
Akut, asker, sivil verdi el ele
Bu ne çetin zaman oldu velvele
Bakamýyor kuzusuna dip dibe
Kýzým da var dediðinde askere
Yaralarý depreþtirdi zelzele
Aþký yaktý yüreklerde o feryat
Gayret etti meleklerle o nevzat
Himmet eli gördü biri nihayet
Gönülleri birleþtirdi zelzele
Yekvücut oldu yurdumun canlarý
Görmez oldu ayrý, farklý yanlarý
Can kurtulsun diye kazdý topraðý
Vatan için saf tuttular diz dize
Türkün þaný dar günlerde bellolur
Yara sarar, hem kucaklar dost olur
Merhamette Karani’den meþk bulur
Yüreklerde köprü kurdu zelzele
Ayþe Ciplioðlu Kaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe Ciplioğlu Kaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.