YA RAB

YA RAB

Hayatýn dipsiz kuyusuna býrakýrken
Hiç mi acýmadýn ya Rab
Bedbaht, yorgun ruhum ateþlerde imdat derken
Cehennem ateþini neden söndürmedin ya Rab

Bir garip kulum senin karþýnda
Tenden aciz canýmý aldýn da gittin
Gönlüm kaldý irem tahtýnda
Gamý kederi bahtýma çaldýn da gittin
Binbir acýlara saldýn da
Yine de
Ömrümü tutamadým arþ’ýnda
Ateþler içinde ruhum kaldý
Cehennem ateþini neden söndürmedin ya Rab

Kurttan kuþtan medet umdum sarsýn diye
Gönlümde Allah aþký ile tek yarsýn diye
Yandý kavruldu yüreðim iman oku ile
Rüþt-ü hidayete vurdum nefs-i emmareyi
Öldürdüm þeytaný sen bana arsýn diye
Hak aþkýndan mahrum karsýn diye
Tek sana sarýldým, tek sana yandým
Cehennem ateþini neden söndürmedin ya Rab..

Yýldýzlar söndü birer birer
Karanlýðý çektim üzerime
Kör kuyularda asýldým feyzin ipine
Allah Allah diye sarýldým dostun nicesine
Yer kubbede duruldum dedim Allah
Yüz vurdum rahmet secdesine
Ham-dü sena ya vardým
Kelime-i temcid dua oldu dilimde
Aþk ateþinle yandým elhamdülillah
Cehennem ateþini neden söndürmedin ya Rab..

Canan MeLis Bayraktar
11 Ocak 2020
Sosyal Medyada Paylaşın: