Henüz dizlerimde çocukluðumu sallýyorken Dipsiz bir kuyuya Son sürat inen taþýn Çaresizliðini takýndým boynuma Düþüncelerin kýskacýnda büyüdü gözlerim Gerçek bir ders verdi uykusuzluk, Öðrendim, geceler çok uzun.
Gençliðimi boðazýma düðümleyip Hüznünü daðýtmak için annemin Büyümeye odaklanmýþtým ki; Tam adam olacakken serkeþliðe alýþtým Yaklaþtým derken bir mesleðin elinden tutmaya Arkama bakmadan uzaklaþtým her güzel þeyden. Ýsyanlarým dantel gibi iþlendi sicilime Gocunmam asla, bahtsýzlýðým Allah vergisidir.
Güpegündüz, Edeplice yürürken yolumda Hasýmlarýmýn kurduðu kapana kýsýlsa da kuyruðum Yalan yok, yine de çok çalýþtým insanlarý sevmeye Nerede bir haksýzlýk görsem Karýþtým tam ortasýna kavganýn Saklarým tamamýný utanmadan, Güçlülere karþý yenilgilerim hâlâ cebimdedir.
Ama yeter! Sabrým tükenmekten ölgün Benden bu kadar Çok geldiniz üzerime Sustukça ezdiniz, Gemilerim teker teker karaya vurdular, Bunu siz istediniz; Benim için insanlýk artýk yok hükmündedir. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ersin KURT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.