Gönül (Y)
Biçare mi kaldýnda, durgun akarsýn
Olur olmaz þeylere, kafa takarsýn
Ateþ yokken dumansýz, nasýl yanarsýn
Kýþlarýný bahara, çevirsen gönül
Dillerim susup durur, sen hep söylersin
Kendi içinde bazen, kendin eylersin
Ne çabuk yaralanýr, ne çok küsersin
Gayrý affetmeyi de, öðrensen gönül
Ben senin derdinden pek, anlayamadým
Sen daðýttýn ben lakin, toplayamadým
Bin kez yudum da seni, paklayamadým
Ne çok yordun sen beni, bir bilsen gönül
Bazen tanýyamamki, el gibisin sen
Taþýp bendini yýkan, sel gibisin sen
Esip tarumar eden, yel gibisin sen
Þu tavrýna bakýpta, bir görsen gönül
Derdime dert ekleme, sen bir þöyle dur
Ömür saatini hep, mutluluða kur
Af dilersen Mevladan, günahlarý yur
Sabrýn sonu selamet, bekle sen gönül
Sabaha gülen yüzle, uyanmak varken
Dünyada yaþantýmýz, bu kadar darken
Ömür denen sermaye, durmaz akarken
Vaktin varken Mevladan, istesen gönül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.