DAVACIYIM
Kaç kere gönlünü kýrýp döktüler
Yine de hoþ gördün çerme taktýlar
Eden bulur dedin gülüp geçtiler
Davacýyým gönül senden davacý
Gençlik elden ditmiþ anlamýyorsun
Kendine gel dedim dinlemiyorsun
Bileðim bükülmez mi sanýyorsun
Davacýyým gönül senden davacý
Kara bulut çöktü hep rahmet sandýn
Ýhanet ettiler umursamadýn
Ha bugün ha yarýn uslanýr dedin
Davacýyým gönül senden davacý
Ýstidamý yazsam davamý açsam
Hep kendin suçlarsýn nasýl anlatsam
Hangi birisini söyle af etsem
Davacýyým gönül senden davacý
Nedir bu verdiðin eziyet cana
Ýhanet edenler bakmaz bu yana
Hoþ görü gemisi durdu limana
Davacýyý gönül senden davacý
Yüze gülenleri sadýk dostum sandýn
Savcý oldun hep kendini suçladýn
Hakim oldun aleyhte karar verdin
Davacýyým gönül senden davacý
Azmý çektirdin günahsýz bu cana
Sevgi pýnarlarý akmýyor yine
Dönüpte baksana bu gerçeklere
Davacýyým gönül senden davacý
Bak alným açýktýr yüzümde aktýr
Küskünlük dargýnlýk benden ýraktýr
Þu garip gönlümde kýn nefret yoktur
Davacýyým gönül senden davacý:
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.