DEPREMZEDELERE
Yine canlar yaktý malum zelzele
Bütün yurtta koptu hüzün, velvele
Þimdi olmak lazým daim el ele
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Yýkýldý binalar, göçtü sokalar
Ýnsanlar üzülürken köpekler havlar
Mevsim zaten kýþtý, soðuk havalar
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Eþref-i mahlûkat denmiþ insana
Olmak zamanýdýr þimdi yan yana
Bize kaybettirir çekmek bir yana
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Bedenin yarasý sarýlýr elbet
Ruhtaki; kalýcý, sabit eziyet
Þimdi insan olmak büyük meziyet
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Aðla sen Türkiye’m soysuza aðla
Ar damarý çatlamýþ yüzsüze aðla
Gönlü göremeyen “gözsüze” aðla
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Elbet bu yaralar sarýlý bir gün
Denizler ikiye yarýlýr bir gün
Hesap defterleri dürülür bir gün
Boþ lafýn sýrasý zamaný deðil
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.