GEL Kİ GÖREYİM SENİ
Gönlüm, gözüm açýktýr, kapanmadan ebedi,
Çekinip yerinmeden, gel ki göreyim seni.
Sonra piþman olursan, demeyesin “demedi”,
Sýzlanýp dövünmeden gel ki göreyim seni.
Âh ettirme ne olur, ikimizde yanarýz,
Ýlaçlar fayda vermez, ölene dek kanarýz,
Kötülüðü susturup, iyiliði anarýz,
Yerlerde sürünmeden, gel ki göreyim seni.
Farkýnda deðil misin, yok bu iþin þakasý,
Bir araya gelemez, iki ömrün yakasý,
Olduðun gibi çýk gel, fakat olma baþkasý,
Kimliðe bürünmeden, gel ki göreyim seni.
Dilimin ucundadýr, fakat diyemiyorum,
Su dahi haram gibi, yemek yiyemiyorum,
Konuþmak ne kelime! Selam veremiyorum.
Kimseye görünmeden gel ki göreyim seni.
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.