Sevgisizliğini anlamalıydım

Sevgisizliðini anlamalýydým

Her aramamda arkasýna
“bir görüþelim mi?”
Ekleyememenden anlamalýydým
Sevgisizliðini...
Ben, seni görmek için sýnýrlarýmý
Zorlarken,
Senin umursamamandan,
Alaycý konuþmalarýndan
Ya da senden vazgeçerim diye
Korkup önüme bir parça
Yem atmandan anlamalýydým...
Ben; hayatta hiç kimseye
Bu kadar sabýrlý
Bu kadar mülayim
Davranmamýþtým oysaki...
Severdim özgürlüðümü, asi olmayý
Bir bardak suda
Fýrtýnalar koparmayý
Kimseye hesap vermemeyi.....
Bir bunlarý severdim
Bir de seni sevdim...
Sahte koca deðil
Sevdiðin olmayý istedim...
Ne kadar da kolaydým senin için,
Ne kadar da zahmetsiz
Tabiiki bocalardýn, emindin
Düzgün insan olduðumdan
Ne kadar kötüleseler de .....
Emindin seni çok sevdiðimden
Ve düþündüðümden
Öyle olmasaydý her probleminde
Beni arar mýydýn?
Nedenleri, niyeleri merak
Etmedim hiç, inat etmedim
Bu kadar sevgisizliðinde
Seni nasýl bu kadar sevdim
Bunu merak ettim....
Benim için ne düþündüðünü,
Beni nasýl gördüðünü
Sendeki beni merak ettim....
Hem de çok!
Artýk hayal kurmuyorum,
O zaman çok mutlu olmam
Bunu biliyorum...
Þimdi artýk tek baþýnayým...
Hiç deðilse hakkýný veriyorum
Yalnýzlýðýn
Ýki kiþilik kocaman bir
Boþluktansa, Sensizliðimdeki
Yalnýzlýðý yeðlerim....
Artýk kendimi görmemek için
Aynalara bakmýyorum,
Aðlarým diye türkü söylemiyorum.
Belki de sen haklýsýn
Artýk ben bile kendimi
Sevmiyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın: