Türkiyem

Aldýðým nefesim
Haykýrdýðým avazým
Ülkemdir Ülkem Türkiyem
O benim en gür sesim
O benim çitleri olmayan baðým
O benim billur parmaklýklý kafesim

Ülkemdir en deðerli varlýðým
Hayatýma renk renklerime ahenk katan
Renk cümbüþü olup da yüreðimde yatan
Sýkýntýya düþerse en büyük darlýðým
Ülkemdir ülkem benim en büyük varlýðým
Ve ülkemdir benim en gür sesim
Henüz daha toy henüz doymamýþ hevesim

Poyrazýn da üþürüm
Meltemin de gerinir
Dolunayda yakarýr
El açarak Rabbime
Ülkem ebediyen var olsun
Var olsun diyerek yalvarýrým Rabbime

Bir dere kenarýnda rengarenk çiçekler
En güzel tonlarda olmuþlar renkten cümbüþ
Bense oturmuþum ufkumda uçuþur tül kanatlý kelebekler
Yamacýmdan, esiyor hafif hafif bir yel
Kekik kokularýyla karýþmýþ yar kokusu beni bekler

Nazlý yâr sen benim en genç hevesim
Bütün ruhumu saran çelik kafesim
Konuþmaya baþlamadan çýkardýðým ilk sesim
Ülkem ülküm her þeyim aldýðým nefesim
Ey asýrlardýr kýsýlmayan sesim
Ey mazlumlarýn sesi
Tarihin en gür sesi
Ey benim
Ülkem ülküm her þeyim aldýðým nefesim

Mezarým doðduðum ve doyduðum yer
Emeklediðim sevdalandýðým atýma vurduðum eyer
Ey benim nazlý ülkem uðruna can vermeye deðer
Can veremiyorsak kan veremiyorsak eðer
Neye yarar kuru laflarýmýz
Çeþit çeþit kýlýflarýmýz
Ýþte o yüzden uðruna aksýn bu al kaným
Çünkü ülkem her þeye deðer

Muzaffer Önler / Elazýð
Sosyal Medyada Paylaşın: