BİR ÇOCUĞA RASTLADIM

Soðuk bir kýþ akþamý bir markete uðradým
Gözleri umut dolu bir çocuða rastladým
Belli garip biriydi onlu mendil elinde
“Aðabey!” dedi birden derman bitti dilinde!

Göstererek mendili “Bana bunu al” dedi
“Satacaðým vallahi!” tavrý samimi geldi
Henüz on yaþlarýnda yoksul ve öðrenciymiþ
Daha bu küçük yaþta dertler hýrkasý giymiþ

“Olur!” dedim gönülden nasýl seviniverdi
Sanki bir anda bitti gönlündeki tüm derdi
“Nerede satacaksýn” dedim bu mendilleri
Caddeyi gösterirken titriyordu elleri

“Karþýlamak için mi okul masraflarýný”
Sordum, böyle söyledi o büyük laflarýný;
“Bir kýsmýyla paranýn evet okumak için
Bir kýsmýyla anneme yardýmcý olmak için!”

El açýp dilenmeye vicdaný el vermiyor
Çalýþacak yeri yok bunu dýþa vurmuyor
O küçücük sineye sýðdýrmýþ koca yürek
Böyle garibanlara yardýmcý olmak gerek

Ýstediði mendili alýp ona verirken
Yüzünde güller açtý hüzünleri erirken
Çikolata da aldým tatlandý konuþmamýz
Tatlý bir aný oldu onunla tanýþmamýz

“Sað ol aðabey!” dedi mendilleri alarak
Uzaklaþtý marketten o caddeye dalarak
Hem üzüldüm haline hem sevindim cesurmuþ
Ellerinden tutmamak ne büyük bir kusurmuþ

Kim bilir daha ne çok böyle evladýmýz var
Onlar mahzun kaldýkça bize dünya dört duvar
Asla gülmeyeceðiz vurdumduymaz oldukça
Biz de sevineceðiz onlar huzur buldukça

Mahmut KILIÇOÐLU



Fon Resmi: Su Perisi-Wordpress.com
Sosyal Medyada Paylaşın: