AÇ GÖZLÜ HAYAT

Kaç mezar kazdýrdýn gönlümde sayýsý belli deðil.
Üzerine toprak attýklarýmýn sayýsýný unuttum.
Öyle þeyler yaptýrdýn ki hayat
Sevdiklerimi elimden aldýn.
Sevmediklerimi bana güldürdün.
Olur olmaz kiþilere kapýmý çaldýrdýn.
Yüzlerce kez kalbime davetsiz misafir gönderdin.
Dost bildiðim gönülleri geri çevirdin.
Yeter artýk yoruldum .
Gelme üzerime ruhum daraldý.
Açtýðýn yaralarý kapatmaya yetmedi zaman.


Zalimliði elden býrakmayýnca ,yüzüm gülmedi.
Ömrüm talan oldu sevgim yaðmalandý.
Son darbeleri dostlarýmdan yiðince,
Çýrpýnýp durdum daracýk sokaklarýnda.
Sesim kesildi ,soluksuz kaldým.
Bakma þimdi güldüðüme mutlu birinden rol çaldým.
Yalnýzlýðýn yükü omzuma yüklenince,
Kaldýramadým altýnda kaldým.
Halime acýsýnlar istemedim gözyaþlarýmý içime akýttým .
Feryadýmý duyan olmadý
Ne aç gözlü doyumsuz bir düzensin hayat.

Tuðba Yalýn
Sosyal Medyada Paylaşın: