DÜŞÜNEREK KAYBOLUYORUZ

Yalnýzlýk bu,muhteþem bir þey
Aþktan da öte
Kadehleri kaldýrýyorsun mesela,
Birçok kiþiyle deðil,
Kadehleri sen kaldýrýyorsun
Karþýnda yine sen varsýn
Saðýnda sen
Ve solunda yine sen.
Yalnýzlýk bu birçok þeyi götürür
önce yüreðini dalgalara karþý,
durmadan yelken açtýrarak.
Sonra gözlerini,
Gözlerin;
Yer çekimi burada kuvvetsizdir
Alt kirpikler salýverir kendini
Rüzgar tenhalý tenhalý bir ýslýk çalar
Çalýlardan, koyaklardan, ýssýz vadilerden gelirde
gözlerinden süzülür.
Ve rüzgar burada durur.
Her kim olsa gözlerini kaybeder
Bir kum fýrtýnasý adeta .
Yalnýzlýk bu anlatmayýn kimseye
Ben anlattým piþman olacaðým
Ama kime karþý;
Karþýmda yine ben,
Saðýmda ben, solumda ben.
Piþmanlýk kime karþýdýr bilinmez
Kaldýralým kadehleri
Ben yine bana karþý
Önüm saðým solum
Hepsi küstah hepsi yalancý
Ben bana karþý
Çünkü bu en büyük kavga
Bunu bir tek ben bilirim
Ama ben yenemem
Peþimden gelir ara sýra döver beni
Ama sever de beni
Yalnýzlýk bu anlatýlmaz bir þey
Siz de anlatmayýn
Sonra piþman oluyorsunuz
Vücudunuz da hiç bir morluk býrakmadan
Hiçbir yeriniz þiþmeden
Kendi kendinizi dövüyorsunuz
Kalbiniz de, yaþadýklarýnýz dan mý
Gözle gördüklerinizden mi bilinmez
Sizi en büyük siz döversiniz
Ama;
2. yüzünüzü kullanarak
Alçakça biraz
Ve yahut küstahça
Hep bir gülümseme var
Yani sizi en çok siz döversiniz
Yani yaprak daldan düþünce
Böyle çarpa çarpa sarhoþ olur
Ne Yaprak dalýn kýymetini bilir
Nede dal yapraðýn kýymetini bilir.
Yalnýzlýk bu iþte
Biri birini götürür
Anlamsýzca bir þey oldu
Zaten yaþamak ta böyle bir þey deðil miydi.
Ne dünler gelir,
Nede yarýnlar þimdi gibi olur.
Adý, yaþamak dünyasý.
Bir gün herkes kaybolur…

Sosyal Medyada Paylaşın: