ANNEME

ANNEME

Sabah namazýndan sonra hep yatardým
Ama bu sabah yatmadým anne,
Namazdan sonra hem dua ettim hem aðladým
Çünkü seni çok özledim anne.

Hani sen namazdan sonra bahçemizde dolaþýrdýn ya,
Bende öyle yaptým bu sabah.
Seher vakti herkesin uykuda olduðu saatte
Evimizin bitiþiðindeki parka çýktým
Biraz dolaþayým diye,
Birazda seni yad edeyim diye.

Dolaþýrken parkta güller gördüm anne
Güllerde seni gördüm anne
Güllerde kendimi gördüm anne
Güllerin vefasýnda vefasýzlýðýmý gördüm.

Aslýnda bahçývan onlara çokta bir þey vermemiþti,
Hep görürdüm evimin penceresinden.
Birazcýk topraðýný eþelerdi yaban otlarýný ayýklardý
Sonrada okþar gibi dalýný budaðýný toplardý.
Ama sanki hep bir þeyler söyler gibiydi
Bahçývanýn kýpýr kýpýrdý dudaklarý.
Beklide kendince türkü söylüyordu?
Belki de sevdiðini söylüyordu onlara?
Ne bileyim iþte anne adam bir þeyler söylüyordu.

Oysa senin ellerin nasýrlý olsada
Bahçývanýn çapasýndan daha yumuþak ve tatlýdýr,
Bahçývan günde bir tas su verirdi beklide
Bazen de hiç gelmediði günler olurdu
O soðuk kýþ günlerinde aylarca gelmedi.
Ya sen kaç gece kalktýn da uykundan süt verdin anne,
Beni kaç gece yalnýz býraktýn anne?
Bahçývan beklide türkü söyledi,
Ya senin ninnilerin anne?
Bir bayram çorabým yok diye aðlamýþtým
Benimle birlikte sende aðlamýþtýn.
Anne ben kocaman olmuþtum
Ama sen hala namaza kaldýrýrken baþýmý okþardýn,
Biricik oðlum diye yere göðe sýðdýramadýðýn
Allah’a yalvar yakar þükürler ettiðin
Yemeyip yediriþin, giymeyip giydiriþin
Haþa, seni bana köle eden deðil mi sevgin.

Anne, kuru bir dal; bir tas suya biraz okþanmaya
Böyle deste-deste elvan-elvan güller verirken
Vefa üstüne vefa sergilerken bahçývana
Ben sana ne verebildim dertten baþka gözyaþýndan baþka.
Okula gittim aðladýn, askere gittim aðladýn
Evlendim, torunlarýn oldu biraz seveyim dedin,
‘’ Köyde geçim zor, çocuklarýn istikbali yok’’ dedim,
Gurbete çýktým, hasret ateþleri yaktým yüreðine
Her gün öpülesi ellerini bayramdan bayrama
Zor öper oldum anne.
Vefasýzlýk üstüne vefasýzlýk sergiledim.
Ama yine söz anne, okullar bitsin
Hemen göndereceðim çocuklarý, kýzým dediðin gelinini de.

Þimdi o kýþýn kuru dallarý katmer-katmer gül dolmuþ anne
Yönlerini de çevirmiþler doðacak güneþe
Üzerlerinde de inci-inci çið tanesi.
Onlar güneþe dönmüþ sen kýbleye dönerdin,
Seccadenin baþýnda bir beyaz gül gibi açýlan ellerin
Bize göstermeden sildiðin çið tanesi gibi gözyaþlarýn
Þimdi bir kor gibi yüreðime düþtü anne seher vakti.
Ne yapayým anne tutamadým gözyaþlarýmý.

11 NÝSAN 2007
Hulusi DENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın: