AĞLAR KALEMİM
A Ð L A R K A L E M Ý M
Yalnýzlýðým düþüyor yine gurbetin sokaklarýna,
Yine hüzün þarkýlarý aðlýyor gözlerimde.
Özlemler içinde yüreðim anýyor hatýralarý,
Ýþte hatýralar en vefalý eski dostlarým.
Her Sonbahar geliþinde ben yine hüzünle,
O günlere dönüp hayallerle savaþýrým.
Sonra kaðýtlar dolusu aðlar kalemim,
Hasretini yazar, seni özler,aþkýný arar.
Yýl .... aylardan Eylül,mevsim Sonbahar,
Bir okul yolundayým umutlar bahar,
Okul marþý dilimde ellerimde kitaplar
En çocuk halimde bak,çocukluðum duruyor.
Keþke hiç geçmeseydi, hayat böyle hýzla bak,
Hatýralar hikaye, kumral saçým böyle ak,
Yeniden doðacak mý, bekliyorum gönlüme...
Ruhumu aydýnlatan o pembe pembe þafak.
Þimdi okul nerede, okul yolu orada,
Ellerim bulaþýkta, akþama ne piþecek ?
Hayat kavgasý susmaz, hep kafama düþecek !
Sanma, umutla bekleyip bahtýn yine gülecek.
Aygün Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.