sanma ki unuturum geçmeyen zamaný içimde sakladým gözlerinden kalan o son yaramý arada bir söküyor iþte iflahýmý benden mi senden mi bilemediðim günlerdeyim bir fýrtýna var içimde dalga dalga vurur daðýldým senden mi ?
sokaklarým üþüyor yalnýzlýðýndan düþüyorum kelebek kanatlarýndan bir mecnunun oldum da gezerim bir Leyla aradým da geldim çölden
ah o gidiþinle hangi depremler oldu bilsen içimde nutkum kurudu olmaz bu aþk böyle düþündüm derdi derdim ile bir yol bulamadým bu halime acýlara gül verdim umutlarý bekledim bir þarký dinledim bilmem ki kaç defa adýný andým da yar yar diye efkarýn doldu taþtý bende yazýyorum hasret doldum divanesi bana gelirse gelsin
biliyorum sevenler unutmaz bir tanesi solar mý gül tanesi ben buradayým acýlardan sanma
b e n
hasretinden ölüyorum deliyim belkide ondan bu kadar mutluyum ve gülüyorum
ben ben ben
bana acý vereni ve karanlýkta kalan acýlarý asla unutmam ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.