Güz Yangınım

Vedasý esaret yüzünün
Anýsýnda fýsýldadým gölgeni
Düþün nefesiydi tenin
Kokusunu gözlerime yazardým

Gece uykusuz sabahlardým
Üþüyen ruhumun ayazýnda
Issýz duygular kar tutardý.
Kalem elini uzatmazdý kalbimden

Kirli güvenin yankýsýydý sözlerin
Limana ulaþmadan batan gemiydim
Dilimde kirlenen naðmelerdi ahý
Kýyýsýna yanaþamadým

Masaldý yýldýzlar, anlatýrdým gökyüzüm
Iþýðý sarmazdý hüznümü
Güneþi har duygularýma

Ecelim teninde canýmý teslim edendi
Doðduðu gibi ölürdü
Sevda bahçelerimde

Hevesi çamurlara bulaþýr niyetlerin
Aldandýðým güvenler müstehzi
Rotasýný þaþýran yüzlerde
Kötülüðün týnýsýnda tanýþtým aþkla
Yandým, yanýldým

Düðümler sürgün vuslata
Sýðýntý sabýrlara avuntulara
Sedasýz dualarýmda
Hissiz kaldý rüyalarým

Yalnýzlaþtým
Gözlerimde güz yangýným

Taha Bilal Mustafa Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın: