Gül yarası var.

Ekin bitmez olmuþ çöle bürünmüþ
Aðaçlarý biren, biren kurumuþ
Göksü yaralanmýþ yüzü delinmiþ
Topraðýn baðrýnda sel yarasý var.

Hoyrat eller deðmiþ özü kurumuþ
Küsmüþ bülbülüne yasa bürünmüþ
Hazan vurmuþ kocalarý dökülmüþ
Gülün yapraðýnda dal yarasý var.

Yiðidin þanýna söz gelir olmuþ
Aðlamaktan iki gözü kan dolmuþ
Vefasýz dostuna kalbi kýrýlmýþ
Onunda gönlünde dil yarasý var.

Fiðan mý ediyor yasmý tutuyor
Belli deyil hüzne, hüzün katýyor
Sehar vakti dertli, dertli ötüyor
Bülbülün gönlünde gül yarasý var.

Yuvaya baðlýlar cayý yürekten
Peteði örerler onca emekten
Toplar getirirler bin bir çiçekten
Arý kovanýn da bal yarasý var.

Meçnun, leyla için çöllere düþmüþ
Kerem, aslý için tutuþup yanmýþ
Düzen tutmaz perdeleri bozulmuþ
Sazýmýn göksünde tel yarasý var.

Yalnýz’ým bu eller de duramaz
Geçti zaman demi devran süremez
Tabipler gelse de yaram saramaz
Düþmandan deyil ki dost yarasý var.


Yalnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın: