denize açýlýyor bakýþlarýmda bulutlar o bulutlar ki hep hayalimdi çocukluðumun bembeyaz pamuk pamuk bulutlarýn üzerinde onca seyahat hep düþlerimi süslerdi hiç düþmiyecek gibi gözlerden ýrak yumuþacýk ellerimden kayar gibiydi ve beni bu günlere getirdi hayat þimdi bakýyorum da.!! mavisini vermiþ bulutlara gök yüzüm senin mavi gözlerini hatýrlatýyor bana baktýkça derinden masmavi ufka hiç bitmiyecek gibi karþýmda gün dün bugün belki yarýn belki yarýndan da yakýn hep gülümseyiþin aklýmda onca yýl sonra hep o gülüþün göz kapaklarýnýn altýnda çizgileri mor mor olmuþ bulutlarda kapkara yaðmur mu gelecek ne neden hüzünlüdür o bakýþýn yoksa sende mi daldýn günün akýþýna geç mi kaldýk ne gemi çoktan limandan ayrýlmýþ güneþe batýyor o tekne......18.ocak 2020 anita’ nýn anýsýna..güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
alainergit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.