BAĞRIMDAKİ KIŞ !..

Yusuf gibi sevmek vardý tükenmeyen,
Denizleri yarýp parçalara bölen
Kurtuluþa erenlerin dualarý ile...
Sonra birleþtiren rabbim !

Pencereme konan kuþlarýn da dualarý ile,
Ruhumdaki karanlýklarý aydýnlatan,
Aydýnlýk yarýnlarýn doðan güneþi.

Her akþam kýrýldýðýmýz yerden yeniden,
Yeniden birleþtirip kanayan uzvumuz,
Hayata gülmeye çalýþýyor umutlarýmýzla...
Merhaba deyip öpüyor gagasýndan kuþlarý.

Hayat tarlasýndan bir avuç umut yeþerttik,
Göz pýnarlarýndan akan yaþlarýmýzla,
Seni sevdiðimi sultan daðlarýna haykýrdým...
Daðlar aðladý kardan ! kar boran dý
Baðrýmdaki kýþ .

Hala ; Yaratanýn gönlüme düþürdüðü,
Bu mucize aþký bilmez misin ki,
Sendeki bu gururla uzaklaþan kalp...
Neyi görmek ister ?..
Bir bahar sunamaz sa kalbim sana...
Yazýn sýcaklýðý ile, en güzel çiçeklerini
Bahçene serpiþtirirse aþk ile... sonsuz !
Ne dersin ?

Aygün Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın: