ALMALIYIM GÖNLÜMÜ GÖNLÜNDEN
Koparabilirsem gönlümü gönlünden, baþýmý alýp gideceðim önce senden sonra kendimden.
Sonra ne sen ellerimi tutabileceksin, ne ben gözlerine bakabileceðim aþk ile.
Keseceðim umudumu tamamen nefesinden, her gece yalnýz baþýma paylaþacaðým yastýðýmý.
Hâlbuki yastýðýmýn sol tarafýný hep sana ayýrmýþtým, saçlarýn tel tel dökülsün omzuma diye,
Ellerim karýþacaktý saçlarýna, kokun saracaktý tüm bedenimi ve nefesin nefesim olacaktý.
Olmadý! Sana dair kurduðum hiçbir hayalim gerçek olmadý!
Koparabilirsem gönlümü gönlünden, keseceðim senli tüm umutlarýmý yarýnlarýmdan.
Gülmeyi unutacaðým, sýrf seni hatýrlatacak diye. Kelimelere küseceðim, adýný yazmasýnlar diye.
Olurda adýn dolanýrsa dilime, hayýr dolanmasýn! Bir daha gönlün gönlüme asla dokunmasýn!
Ben sevdana bir kere düþtüm, bin defa öldüm. Artýk ne ölecek caným kaldý ne de hasretini taþýyacak takatim.
Kaybettim bütün gücümü yolunda, ayaklarým tutmuyor artýk.
Meðer yollarýn bana hep kapalýymýþ, meðer gölgende bile yerim yokmuþ.
Koparabilirsem gönlümü gönlünden, tüm þiirlere yabancý olacaðým,
Kâðýtlarla, kalemlerle ve en çokta yüreðimle kavgalý olacaðým.
Yine de asla küsmeyeceðim þiirlere. Sen gidene kadar her biri kanasýn dursun.
Canýma can diye kattýðým ne varsa, hepsini bir kalemde silip atacaðým.
Yakacaðým tüm gemileri, limanlarý hatta denizleri. Ki bir daha sana gelmek mümkün olmasýn.
Ki bir daha öldüðümü kimseler görmesin.
Koparabilirsem gönlümü gönlünden, gülüþlerin ýsýtmayacak artýk üþüdüðüm zamanlar da beni.
Her yalnýz kaldýðýmda, aklýma ilk sen gelmeyeceksin o zaman, ilk seni aramayacak gözlerim her karanlýkta kaldýðýmda.
Düþtüðüm vakitlerde, ellerimi sen tut diye haykýrmayacaðým. Sesim kulaðýna asla deðmeyecek.
Bir çocuk yaramazlýðýnda nazlanmayacaðým o zaman sana, iþte o zaman ayrýlýk en çok bana yakýþacak.
Koparabilirsem gönlümü gönlünden, seni hiç tanýmadým farz edeceðim. Sadece bir rüyaydýn diye bileceðim.
‘’Hiç yoktu bende, olsaydý elim kolum baðlý kalmazdým ortada’’ diye kendimi kandýracaðým.
Baþaracaðým! Çünkü sen evim deðil, elin olacaksýn. Baþka bir gönülde aþk diye doðacaksýn.
Baþaracaðým! Çünkü seninle zarardayým, ziyandayým. Canýmdan can çýkacak haldeyim.
Þimdi yansýn gecelerim! Uyursam uykularým tutuþsun, uykularým haram olsun gözlerime.
Caný çýksýn rüyalarýmýn. Göz kapaklarýmýn altý buz tutsun, týpký gözlerinde üþüdüðüm gibi üþüsün gözbebeklerim.
Sýrf sen uyuyorsun diye, uyumak güzel gelmiyor artýk bana. Sen þimdi dilediðince uyu, ben ayrýlýk nöbetindeyim.
Güneþ doðmadan, gölgene denk gelmeden, gidesim var kaybolduðum bakýþlarýndan.
Gözün aydýn, caným yana yana giydim üzerime veda gömleðini,
Seninle aþk en çok bana yakýþýrken, sensizlikte ayrýlýk en çok bana yakýþacak.
Þimdi senden gitmeyi öyle istiyorum ki, sensizliðim bayramým olacak…
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.