Aldýrmadan þehrin ayrýlýk süslü olan sokaklarýna, Bir bardak çayý bir dal sýgarayý bölüþüp, Gülüþürdük yarýnlar adýna sabahlara kadar,
Hatýrlýyor’musun aldýrmadan aþk þehrine, Geceden inatla yaðan dert ile öfke karýna, Seviþirdik gök yüzü maviye boyana’na kadar,
Aldýrmadan günaha halimize tanýk þehre, Düþecek olan son bahar cemrelerine esen yeline, Yaprak misali sararýp solacak anlarýna, Tende ten iki ayrý bedende yaþayan tek can olurduk...