ÞÝÝR Ben þiirleri bir baþka severim Bir baþka tutkunum þiirlere inanýn...
Þiirler vardýr, Ejderha kuþunun, Pençeleri kadar sert Güvercin kanadý kadar narin. Ve yýldýz gölünde yüzen Kuðular kadar, nazlý ve zarif...
Þiirler vardýr; Gül dalýnda öten bülbül, Kelebekler kadar özgür ve mutlu...
Þiirler vardýr, Kimi zaman uðrunda ölünen toprak, Ýnançlara bayrak, Gönüllere barýnak olur... Kimi zaman, kurtuluþ türküsü Kimi zaman ihtilal muþtusu, Nice isyanlarda, Tek bir ýslýk, tek bir yürek... Ýþte o zaman þiir, Namluda fiþek, Yayda ok, bilekte hançer olur... Kan kusar, ölüm kusar Güzellikler, Barýþ ve sevgi üstüne... Ve o zaman canlar susar, Ozanlar susar, Kan seline döner dizeler, Oluk oluk kan...
Bazen de bir barýþ türküsü , Mutluluk öyküsüdür insanlýðýn Sevgi dolu yüreðinde... Koy ki bir emekçinin dilinde, Koy ki mazlumlarýn yüreðinde, Bir umut türküsüdür...
Aslýnda þiir sevgidir, Sevmektir bence... Tanrý lisaný kadar aziz... Þiir, sevgiyi yürekte duymak, Gözlerde okumak, Gönüllere sevgiden Saraylar kurmaktýr... OSMAN KARAARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
osmankaraarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.