BİL, SEN BİR TANEM !.
Karanlýklarýmýn ýþýðý sensin,
Gök yüzünde ayým güneþim.
Her derde deva, ilacýmsýn benim,
Ellerini uzat ta gözlerim gülsün.
Ben Leyla’ným senin gönül çölünde,
Bin yýl geçip uzak olsan da bana,
Kalbim bil sana esir olunca...
Sen bendesin hiç gitmemek üzere.
Gönül sarayýmýn tek kýralý sensin,
Aþkýn sönmeyen bir ateþ özümde,
Bir baksan gözüme ’’sevdiðim’’ desen...
Yeterdi bana bir ömür inan.
Yeter ki bilsem, sevdiðin benim,
Hep sensin, kalbimde en güzel yerin,
Yine uzakta ol gelme istersen...
Aþkýnla çölleri aþarým senin.
Geceleri uykuya daldýðým zaman,
Gözlerin rüyama girdiði o an,
Ýþte benimlesin,hayal ve rüyam...
Yeter benim için, bil sen bir tanem.
Yeter benim için ; bil sen bir tanem,
Yeter benim için; bil sen bir tanem,
Ay doðar dünyama, güneþ ýsýtýr...
Yýldýzlar gözlerimde hep, gözlerin diye.
Aygün Deniz 16.01.2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.