Ey Diyarbekir Diyarbekir 15

EY DÝYARBEKÝR DÝYARBEKÝR 15
Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, sana sevdalý gönüllerdeki aþkýn kývýlcýmlarýný, alevlere dönüþtürensin!
Sen, unutulmaya yüz tutmuþ, maddi manevi deðerleri, yeniden yaþatansýn!
Sen, insanlýktan nasiplenmiþ, fikri güzel, gönlü güzelleri mamur edensin!
Ve sen, sevgi ve muhabbet anahtarýnla, gönül kapýlarýný kolayca açýp girensin!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, rahmani güzellikleri ve iyilikleri gören, gözlerin pür nurusun!
Sen, sende doðmuþ, sende büyümüþlerin, bir ömür boyu onur ve gururusun!
Sen, insaný can-ý gönülden mutlu eden ve konuþuldukça konuþulan sürurusun!
Ve sen, insana rahmanýn rýzasýný kazandýran yollarýn, en güvenli yolusun!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, tadý ve lezzeti, damaklardan hiç gitmeyen, en helal aþlarýsýn!
Sen, benim ben diyenlerin meclisinde, oturanlarýn baþlarýsýn!
Sen, asil atalarýmýn, sevgi ve muhabbetlerin, nakþedildiði taþlarýsýn!
Ve sen, saygý ve hürmet ile parmakla gösterilen, naaþlarýsýn!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gönülden gönlü giden, sevgi ve muhabbet köprülerinin, harçlarýsýn!
Sen, helal süt ile emzirilmiþ, muhterem zatlarýn, elmas iþlemeli taçlarýsýn!’
Sen, rýzkýný helal yollardan kazanmaya çalýþan, bir iþçinin sevgi yorgunluklarýsýn!
Ve sen, insaný asla ve asla yarý yolda koymayan, arkadaþlarýsýn!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, garip gurabanýn, fakir fukaranýn, en mutlu ve en güzel yarýnlarýsýn!
Sen, taþýndýkça insana haz veren, rahmani yollarýn, en manidar barlarýsýn!
Sen, ya göründüðü gibi ya da, olduðu gibi görünenlerin, namus ve arlarýsýn!
Ve sen, sadakat gergefinde þeref namus ve ar nakýþlarýsýn!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, rengârenk yedi veren, Muhammedi güllerin, destelerisin!
Sen, insanýn gam ve kasvetini unutturan, vuslat sevinçlerisin!
Sen, cehennem narlarýnýn her türlüsünden azat eden, cennetlik heveslerisin!
Ve sen, kemlikler ve çirkinliklerden insaný uzaklaþtýran, duygu ve hislerisin!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, birbirine mahirce perçinlenmiþ, ahde vefalýlýk, sadakat ve kardeþliksin!
Sen, dostlarýný yarý yolda koymayan, tarihe mal olmuþ aþk ve sevdalarýn özetisin!
Sen, yardýma muhtaç, boynu bükük, kimsesiz dul ve yetimlerin hamisisin!
Ve sen, taþlaþan gönülleri yumuþatan, çok yanýk sesli bir müezzinin ezan sesisin.

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, þirinlik ve güzellik si mgesi, barýþ ve huzur ve mutluluk abidesisin!
Sen, yanan baðýrlarýn hararetini dindiren, suyu buz gibi olan su testisisin!
Sen, doktora tezlerine konu olan, çað kapatýp, çað açan zatlarýn, fikrisin!
Ve sen, yerin göðün sahibi, þaný çok yüce Allah’a, ihlasla yapýlan zikrisin!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gören gözlerim, tutan ellerim, uzaklarý yakýn, yakýnlarý uzak eden ayaklarýmsýn!
Sen, bir anlýk firakýnda, didelerimden boncuk boncuk akan, gözyaþlarýmsýn!
Sen, sana meftun gönlümü tedricen için için yakan, küllenmiþ harlarýmsýn!
Ve sen gül sevdalýsý bülbülü þeydalarýn, çok dertli þakýmalarýsýn!

Ey Diyarbekir Diyarbekir!
Sen, gözü gönlü tok, helal süt ile emzirilmiþ, namus bekçiliði yapanlarýn, sýr küpüsün!
Sen, her türlü sýkýntý ve kederleri, bertaraf eden, benim ben diyen ustalarýn, törpüsüsün!
Sen, gönül duvarlarýna motif, motif, ilmek, ilmek nakþedilmiþ nur yüzlüsüsün!
Ve sen, ne pahasýna olursa olsun, yüzde yüz kendinden emin ve doðru sözlüsüsün!
13-14/Ocak/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: