Acım mı? O hep yerli yerinde

O gün o sabah
Papucu baþ ucunda bayramý bekleyen çocuklar gibiydim
Yýllarca bir an da olsa
Seni göreceðim günü beklemiþtim
Zaman hýzla akýp geçmiþti
Kaç yýl
Kaç Mevsim inan sayamadým
Saçlarým da aklar
Yüzümde çizgiler vardý
Ve kalbimde ince bir sýzý
Yaþlanmýþtým

Zaman Her þeye çare demiþlerdi oysa
Olmamýþtý
Yýllar seni unutturamamýþtý
Nasýl unutulurdu ki
Geçici heves deðildi
Nefestin Aþk’dýn

Sen; sen benim güvendiðim
Sýrtýmý dayadýðým
Tereddütsüz inandýðým adamdýn
Ýlk gördüðüm günkü heyecaný
Son gördüðümde de yaþadýðým dýn
Sevmiþtim seni
Öyle sýradan deðil
Gerçekten

Þimdi þu an bu satýrlarý yazarken acý bir tebessüm beliriyor yüzümde
Acým mý?
O hep yerli yerinde.

Ömrünü aþkýna adamýþ
Bir kadýn var
Arkandan aðlayan lokman gibiyim
Boynu bükük, kimsesizim.

Sen kaçýncý yalan aþkýna
Þiirler yazýyorsun
Kaç Aþk-ý þiir ettin
Kaç hevese Aþk-ý kurban ettin
Bilmem ama
Ben seninle baþlayan þiiri
Seninle bitirdim
Ve aþk cümlesini senden sonra luðatýmdan çýkardým.

Baþaramadým senin gibi
Yeni aþklara koþmayý
Baþka biriyle yeni yola koyulmayý
Aklýmdan bile geçirmedim
Kalbim kilitli
Dilim lal
Gözlerim kör
Senden baþkasýna
Þiirim,þairim, eþim,dostum
yoldaþým, sýrdaþým sensin
Yandýðýmsýn, yanýlgýmsýn
Hayatta yenildiðim tek davamsýn.

Ne kadar yoksan okadar varsýn.

Yemin
15.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: