Bitsin Bu Yalnızlığa Olan Hikaye
Çok kiþiydik zamanýnda,
Bakmayýn þimdi kuru ve
yalnýz kaldýðýma.
Gövdeme eþya harcý diye bakanlar,
Durup bir bakýn helime,
halsizliðime…
Hiç evimin kapýsýný çalmadýnýz,
Cama burnunuzu dayayýp bakmadýnýz
Öldü mü, kaldý mý diye?
Ne yaptým ben size?
Ne kötülüðümü gördünüz bugüne kadar?
Zaten bir baþýmayým,
Zaten yalnýzlýktan kurumuþ dallarým.
Bir de siz vurun bir balta
Durmayýn indirin gövdeme
defalarca…
Benim ölümden,
Sizin yorgunluktan
Nefesimiz kesinlinceye kadar
Ne duruyorsunuz vursanýza…
Her þeyimi aldýnýz benden,
Yapraklarýmý, kuþ cývýltýlarýný, dostlarýmý
her þeyimi…
Bir kuru caným kaldý alacaðýnýz geride
Geride kalmasýn, durmayýn
Vurun baltayý gövdeme.
Yýkýlýrken bile, size yýkýlmayacaðým.
Çünkü ben sizsiz de yaparým,
Ama siz bensiz yapamazýnýz.
Gün gelecek beni de anlayacaksýnýz
Ama o gün ben olmayacaðým.
Bir dalým bile kalmayacak geride.
Þimdi vurun ve bitsin bu yalnýzlýða olan hikaye…
SELÝN SABCIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.