Nafile...

Bir ömür tükettik nafile boþa
Boðulur gözler hüzünlü yaþa
Zaman boþluðunda aktý günler
Ýsyaným olamaz kadere haþa.

Ýnce bir ip gibi uzanýyor sanki
Yeni bir bahar beklerim þimdi
Yakýp kavuran, kül eden yýllar
Yolunu beklerken nereden geçti.

Yoktur artýk dönüþü bu yolun
Farkýna varmadýn senin suçun
Bakmadýk mý, gözler mi görmedi,
Kokudamý almadý bu burun.

Aðaçlar içinde ey köklü köknar
Seninde kökün topraða batar
Ve göklere baðlanan umudun
Anla ki deli bir fýrtýnaya bakar.

Krallar öldü de - þah mý kaldý
Nereye sakladýlar taç ile tahtý
Arar dururdun,dünyaya geleli,
Yükselen katlarda ahýnmý vardý...


Mustafa Yaman
07 ocak 2020


Sosyal Medyada Paylaşın: