Cehennem

Düþümü yorumluyorken oldu ne olduysa
Kendi dünyamýn fotoðrafý giriyorken gözlerimden içeri
ve sesler raksederek ulaþýyorken ruhuma, hiçbir kokuyu alamýyordum artýk

Bu soðuk hava titretiyorken içimi,
Ýçim içinde kayýp.
Yokluyorum bedenimi gittiðinden beri. Kendimde kendime yetecek kadar ben kalmamýþ.
Yokediliþimin kýrký çýkmýþ.
Helal ettiðimden beri kendimi sana
Vatan sað, dostlar zaten..

Kabul edilmemiþ bir kurbanýn kanýna ediyorken secde, ihram giyen gözlerine b/akýyorum Gözlerin pimi çekilmiþ bomba
Sözlerin yalancý bir Tanrýnýn vahyi.
Hiçbir din dindirmiyor ruhumdaki acýyý.
Suretin düþürüyor sýrattan sîretimi.
Mezar taþý yok külleri kainata daðýlmýþ bedenimin.

Hangi ütopyanýn peygamberisin sen? Kavmini katleden..
Oysa bir tek ben inanmýþtým dinine, diyanetine.
Yarým asýr sultan olmuþtum Mýsýr’a gözlerinde.
Nasýr tutmuþtu imaným Kabe’nde.

Kendimi feda ederek uzandý boynum ibrahim’in býçaðýnýn altýna.
Býçak keskin, gidiþin kâvi. Ateþin zemherî. Kesildi boðazým, yandý pusulam.
Azra’il tükürdü yüzüme.
Cebra’il o günden beri zaten firarî,
Ýflas bayraðýný dikip yüzüme gitti Mika’il.
Üfledi surunu israf’il.
Dört il’dende böyle kovuldum,
Cehennemim ben...

Berrin Nilgün Kýlýç
12 Ocak

...
Sosyal Medyada Paylaşın: