Hikâyelerime emanetsin
Hikâyelerime emanetsin
Kim derdi ki zamaný avuclarimda
Avuçlarýmý sana dogru açacaðým
Hüzünlü bir sevda türküsü duydukça
Türküyü ellerimde sana sallayacaðým
Kalacaksýn gün geçirdiðin mahallende
Ben sokaklarýnda gün gün kendimi kaçýracaðým
Yaþamak deðil bir gýdým da bendimi bulsam
Pencerenin önünü gýdým gýdým temizleyeceðim
Sazýn sözün çaldýðý mekanýnda
Hayatýmý gerisin geri çalacaðým
Laf üstüne laf serilmeden
Ben aþký sen kendini geçmeden
Ocaðýmýn damýn da bulgur bulgur
Gözümden akan yaþlarý dövmeden
Seni zamana emanet etmeliyim
Ne günü sazla sözle kapatýrýz
Ne aþký korkuyla yaþarýz
Sen gizli gizli bir çare gelinlik giyer
Ben seni çocuklarýma
Hikâyelerimde emanet eder
Ayný cehennemin baþka kutuplarinda
Sen tek elinden gelen sözlerinde
Ben sana olan aþk ve arzudan yanarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.