Yaprak dökse de insan bazen Susuz kalsa Rüzgarlarla eðilip bükülse Dallarý kýrýlsa Topraðý tükense. Kõkünden sökmeye çalýþsalar da seni Diren Sakýn ola vazgeçme yaþama tutunmaktan Sevdalarýný harcasalar Kalbini yerlere atýp parçasalar Ayaklar altýnda çiðneseler...
Sen yine dik dur Dik Her parçaný yüreðindeki sevgiyle sarýp sarmala Onar, saðalt Yapýþtýr.
Unutma Her kýþýn sonu bahar Yokuþun iniþi de var düzlüðe Zorluðun, darlýðýn arkasý ferah
Korkma dallarýný eðip büktüler yoldular, kýrdýlar, acýmasýzca kopardýlar Sevgini hiç ettiler diye vazgeçme sakýn...
Ne karanlýklar evrildi güneþli sabahlara, Ne küheylanlarý doðurdu geceler güne Bu da geçer Bu da geçer ya hû Üzülme Bu da geçer
K’afto ta perasi.
Korkma Unutma Vazgeçme Hele de sevmekten asla Sevgini ezikleyenlere Kalbini yerden yere vurup Ardýna bakmadan çiðneyip gidenlere raðmen...
Sakýn haa aman haa cayma O kocaman yüreðinle Sen sevmeye devam et Güneþli aydýnlýk sabahlar bir gün seni de kucaklayacaktýr elbet Yeter ki Sevgin yitirmesin masumiyetini Kalbin de samimiyetini.
___b’!kayy@2bin20
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilkayyb. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.