yan yana konmuþ baþlar yanmýþ lambalar onlarý söndürecek olan ve yakmýþ olan onlarý o kucaklýyordu yüreðini elleri kýzarmýþtý ve aðlayan gözleri yarýya kadar kapanýyordu ayný gün deðildi ama yine de ayný sahneydi ve orada dolaþanlarýn gölgeleri düþüyordu sessizliðe
ama þimdi duvarýn dikildiði topraktan yukarý çýkarken gökyüzü daha özgür býrakacak mevsimi ve siz söyleyebileceksiniz yine de sürüklenen akþamda henüz açýlmýþ gözlerin þarkýsýný
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Erten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.