çocuk olamadan..
küçük kýz çocuðu nasýl da sevimli
minik elli þeker dilli
babasýnýn omuzunda annesi yanlarýnda
konuþuyor
anlayamýyorum!
tüm dikkatimle dinliyor da anca anlamlandýrýyorum
oturdular
babasýnýn kucaðýnda
koyu bir sohbete koyuldular anlatýyor minik kadýn
tüm mimiklerini keskince kullanarak
kocaman gözlerini açarak
-okuyýmmý baba- diyor baþlýyor
allahuekberr.subhaneke allahumme....
okuyor bir çýrpýda
nefes bile almadan
ürperdim!
-güzel oldu mu baba ?-
-bana o bebeði alacakmýsýn?-
daha güzel okursan diyor baba...
defalarca ardarda okuyor minik çocuk
çocuk oldurulamayan kadýn
okuyor....
-oldu mu baba he?-
kýzgýndým!
bir yandan da
minik parmaklarýna sýkýþtýrdýðý mendille
alnýný siliyordu babasýnýn
alýn terini...
saygýyla.
utandým!
minik yüreði oyuncak için çarpan minik beden
neydi yaþadýðýn
söylemeye çalýþtýðýn
nasýlda dillendirip emek verdiðin
üzüldüm!
oynamalý koþmalý oyuncaklarýnla coþmalýsýn
þimdilerde sen kadýnlýðýna inat.
kendini hayatta ,çocukça oldurmalýsýn...
onlarda gelecek birgün
ama sen cumhuriyet olmalýsýn.
sen demokrasi kokmalý
sen herþey olmalýsýn da
önce gülmeli düþmeli aðlamalýsýn
uçurtmalara takýlmalý ayaklarýn
toplarýn ardýna düþerek hoplamalýsýn
sen bence þimdilerde
sadece ÇOCUK olmalýsýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.