yıkık bir şiir ve sen
Yýkýk bir þiir yazdým dün herkes uykudayken sana
Gemiler dolaþýyordu nehirlerde ýslak bir özgürlüktü dökülen
Biliyorum sen beni hiç sevmedin kendince.
Ansýzýn kapý çalar ,sen gidersin o yorgun gecenin sabahýnda
Ýkindi çaylarý içilir yanlýzlýgýn ürkek bir serçe konar pencereye
Yanýmdasýndýr o gidiþlere inat yüreðim koynunda seninle.
Benide alýn yanýnýza unutamadýðým ölümlerim
Yýldýzlar kaçýp gitsede gecede olsun seninleyim.
Þimdi iþçiler uyuyar yorgun kirli þiltesinde umudun
Üþüyorum artýk temmuz çok ýraklarda rutubetli yazý yok mevsimlerin
Þu sokakta dolaþan soytarý kýlýklý yalan birde hiçliðin
Yýkýk þiirlerde anlatýlan ne varsa umuda dair içinde sen olan.
Ben senin çocuðunum Anadolu koru beni yalanlarýndan acýnýn
Götür beni gemilerin güvertesinde adý akdeniz olan bir kadýn
Islatýp koynunda beni daðlarýnda dolaþtýran o geyikli yolda
Ölüm deli ölüm yosma kadýnlar gibi ansýzýn gelen
Kirli þiltelerde seviþtiðim kerhanede günaha giren gençliðim
Anlatýlmayan o karanlýk gecede benim koynumdaki kimsesizliðim.
Niçin seviþmeyi bilmez bu ülkenin kadýnlarý hiç gülmeyen
Gözlerinde acý gözlerinde keder olan bir hikayedir ömür.
Çok özledim o yasak kavgalarýný ruhun kýrmýzý bir günahtý bu
Yasak olan ne varsa yaþamalýydýk özgürlük böyle bir þey
Artýk hikayesi olmaz bu ömrün kadýnlar aðlamaz gidiþine gecenin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdal şahiner - alanya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.