Yalan
Bir acayip heves, bir makûs tercih;
Balçýða saplanýþ anýdýr yalan.
Böyle mi olmalý nasihat, tembih?
Tezlere alýnan konudur yalan.
Olmaz ki yalanýn bir latifesi?
Uzamaz, kýsadýr hep mesafesi
Þahittir Kitabýn her sahifesi
Öðütte; “þeytanýn yönüdür” yalan.
Sahibi, doðrudan yanlýþa sapar,
Ýþini gücünü onunla yapar
Gün gelir eðilir, sözüne tapar
Sanki imanýdýr, dinidir yalan.
“Yalancýnýn mumu yatsýda söner”
Iþýtmaz geceyi ne lüks ne fener.
Böyle bir meziyet, böyle bir hüner(!)
Sanýr ki “þöhreti, þanýdýr yalan”
Yalanla yalancý hep bir ekiptir.
Yeminle, kasemle tuhaf bir tiptir
Hýrsýzýn, yolsuzun tuttuðu iptir
Minarenin kabý, kýnýdýr yalan.
Konumuz; yalandýr rengi deðildir.
Doðruluk, dürüstlük dengi deðildir.
Çabucak duyulur bengi deðildir
Güvenin, sevginin sonudur yalan.
09.01.2020/Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.