DÜŞMAN BAŞINA
Taþ loð gibi öðlene dek yatakta,
Bir o yana bir bu yana yorgan sar…
Evde her þey saðda solda batakta,
Koca iþte akþama da vakit var…
Komþularý telefonla ara dur,
Bol sofrayý yaðlý yeri gözden vur,
Altta üstte kahve için at bir tur,
Yan tarafa köyden gelmiþ armut nar…
Her bir evde vur kýr lafýn belini,
Ýçin boþalt sert sýk safýn elini,
Savur arþa savur rafýn yelini,
Onlar sarhoþ sen zevkten ol bahtiyar…
Pidecidir ekmek yemek duraðý,
Çaðýr gelsin fýrýncýnýn çýraðý,
Ver tepsiyi yakýn eder ýraðý,
Odalara þöyle böyle ver ayar…
Cantekin der; yazýk o saf kocana,
Çok güvenme üfürükçü hocana,
Nefes almaz þeytan girse locana,
Eþin aðlar yüreðinde ahu zar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.