KARLAR DÜŞER

KARLAR DÜÞER
Ak düþmüþ mevsimin saçlarýna
Asi nefesinde bir rüzgâr uðultusu var.
Adý konmamýþ tepelerin gögsünde  tülden   bir giysi gibi
Devleþiyor anýlar,  çýðýrkan zamanýn ayak seslerinde.
Topraðýn üstünde sanki inciden gerdanlýk,
Meydanmý verir ? Vuslat son türküsünde
Avuçlarýmda dünden kalan dualarým var
Bir meþe aðacý yükselir yýkýk duvarlarýmdan
Karlar düþer, hayellerimin buz kestiði limanlarýna
Mutluluk bazen, rüya kadar gelir geçer.
Özlersin !...serçe kuþlarýnýn ötüþlerini
Karlar düþer, yosun kokulu eskimiþ  botlarýma
Sevginin dilinde  ömür boyu söylenen bir þarký
Taramýþ yine toprak ak saçlarýný
Bak yine gýcýrdýyor koca çýnar
Aðaçlar soyunmuþ bir gelin gibi
Dans ediyor karlarýn serin havasýnda
Çocuklar kardan adam yapýyor pamuk tarlasýnda
Çocukluðumdan kalan anýlar arasýnda
Düþürken topraða inciden kanatlar
Daðlarýn doruklarýnda beyaz kardelenler açýyor.
Çam aðaçlarý süslü bir duvak sanki
Martýlar uçuþuyor kar renginde
Denizler çömert bir el misali
Balýkçýlarýn rastgele çýðlýklarýný duyar gibi
Ah!...þimdi aklýmdan geçti demi üstünde sýcak bir çay
Oturup aðaçtan bir masada yudumlamayý isterdim
Ah be çay ! her þeye iyi geliyorsun!
Ýyileþiyor insan, teselli buluyor seni içince
Buz kesmiþ dudaklarýmýn su perisi
Bir dost kadar aranýyorsun
Ak düþmüþ mevsimin saçlarýna
Yaðarken inceden  kar taneleri
Kanat çýrpýyor gecenin savaþan sokaklarýna
Allah’ tan gelen bir emir!
Yaðýyor buluttan bir nehir!
Göklerin nidasýnda bir havuz
Gecenin uykusunda rüyâdan bir zembil
Yaðýyor topraðýn kahveden kaþlarýna
Ak düþmüþ mevsimin saçlarýna.
ZEHRA YÜCEL(8.1.2020)


Sosyal Medyada Paylaşın: