Bu yorgunluðuma dem vurup beni çaresiz sanma kadýn! Bir Þairin mürekkebi tükenir þiirini yazmaktan býkarcasýna, Ve tüm sözler anlamsýz kalýr seni betimlemeye, Yapraklarým bir bir dökülüverir içimdeki seni soldurturcasýna... Umutlarým bana sýrtýný döner sýrf gözlerine ihanet ettiðim için, Efkar uðramaz belki de yanmaktan köz olan sol yanýma, Rüzgâr estirmez yellerini yüreðimin boþluklarýna, Ge gülüþün merhem olmazken kanayan yaralarýma... Ey sevgime zehrini akýtan Dilba Haným! Ayrýlýk koksa da aþktýr senin adýn, Hüznüme eþlik edip yalnýzlýðýmý besteliyordu dudaklarýn, Sustun ve soluðumun nefesi kesildi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.