GURBETİN SONBAHAR RÜZGARI

Yaðmur bulutlarý yüklü gök yüzünün altýnda,
Geceye þarký söylüyorum.
Kaybolmuþ sokaklarýn çýkmaz karanlýklarýnda,
Kendimi arýyorum.

Tramvaylar geçiyor sokaklardan,
Sel gibi insanlar geçiyor saat dörtlerde.
Telefon kulübelerinde sýrasýný bekliyor yalnýzlýðým,
Bir kafenin önünde ,kahve kokusu burnumda.

Tüm anýlarý tutup elinden,eve götürüyorum akþamlarý,
Gözyaþlarým ýslatýyor sokaklarý,
Yaðmurlar birleþiyor yaþlarýmla...
Çay kokulu dost akþamlarý özlüyorum.

Daha bir soðuk esiyor,gurbetin Sonbahar rüzgarý,
Masal dolu akþamlarýn sýcaklýðý içimde.
Adým adým yürürken kaldýrým taþlarýnda,
Gözlerim çizer resimlerini bir bir anýlarýn.

Teselli edemiyorum ne yapsam da yüreðimi,
Atsam kendimi bu soðuk kaldýrým taþlarýna,
Ýçimdeki hiç geçmeyen ayrýlýk acýsýný
Yükleyeceðim þu akþam kuþlarýnýn kanatlarýna,
Gözlerimden kamyonlar geçiyor susun !
Susun artýk susun,aðlayacaðým !

Aygün Deniz 08.01.2020

Sosyal Medyada Paylaşın: