O gün son bulmuþtu mutluluklarým Suya düþmüþtü tüm umutlarým Kim mutluysa onu ben de Ben de kutlarým. Kin ve nefret baþlýyordu Mutluluklar son bulunca Herkes nefret ediyordu yaþamaktan Üzüntüler çoðalýnca. Zevkler eðlenceye dönüþüyordu Bahçeler çiçeklerle donanýnca Mutluluklar kalmýyordu Üzüntüye kanýnca. Mesut olmak nedir Kin ve nefret yanýnda Yaþamak hiç sayýlýr Üzüntüler uyanýnca.
Zafer ERDOÐDU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zafer ERDOĞDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.