BEN
Takvimleri yordum gün saymaktan
Usandýlar yaprak dökmekten artýk
Gün geçtikçe artýyor sensizliðe yakýnlýðým
Ben sana kavuþamayan toprak
Sen uzak gökyüzü
Yorgun bir fýrtýnanýn kanatlarýnda
Yorgun takvimlerdeyim
Aðýrlýðým seneler uzaklýðýnda
Umut yok mu ulaþabilmem için gökyüzüne
Hayallere mi kaldý okþamak saçlarýný
Hani sen benim þövalyemdin
Masallarýmýn caný
Devlerimin iyi yüreðiydin
Korkusuz kalacaktým
Ömrümce dayanacaktým sen adlý çýnarýma
Güven bana dedin ya gözlerinde eridiðimde
Ömrümün geri kalaný diyebildim ancak
Ömrüm boyu beklediðim
Yerlerdeki yaprak yaprak takvimlerde gençliðim
Bilmiyorum hangi yollarda seni beklerken
Düþtü bu aklar saçlarýma
Hangi aðýt sel olup aktý da
Ýz býraktý yanaklarýmda
Kalbime batan bisturi kimin elindeydi
Kim dikti bu yaralarý hoyratça
Takvimler yorgun bedenim yorgun da
Yüreðim ve hayallerim asla.....
ÞULAN KAYA
08.01.2020
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.